افزایش وابستگی به فناوری و شبکه‌های اجتماعی همچنین می‌تواند آموزش پاراگلایدر به عدم توجه به جزئیات و حواشی زندگی منجر شود. با افزایش استفاده از پیام‌رسان‌ها و رسانه‌های اجتماعی، افراد ممکن است کمتر به تعاملات حضوری و واقعی توجه کنند. این موضوع به کاهش مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی منجر می‌شود و ممکن است در درازمدت تأثیرات منفی بر روابط انسانی داشته باشد. برای غلبه بر این چالش‌ها، نیاز به آموزش و افزایش آگاهی در مورد نحوه استفاده صحیح از فناوری وجود دارد. آموزش‌های مرتبط با استفاده از فناوری باید در مدارس و خانواده‌ها ارائه شوند تا نسل‌های جدید بتوانند مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباطات انسانی سالم را فرا بگیرند. این آموزش‌ها می‌توانند شامل نحوه مدیریت زمان در استفاده از فناوری، ایجاد تعادل بین دنیای واقعی و مجازی، و همچنین تأکید بر اهمیت ارتباطات چهره به چهره باشند. نکته مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، نقش خانواده‌ها و دوستان در آموزش پاراگلایدر حمایت از یکدیگر است. ایجاد فضایی که در آن افراد بتوانند احساسات و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از یکدیگر حمایت کنند، می‌تواند به تقویت روابط انسانی کمک کند. خانواده‌ها باید به تشویق فرزندان خود برای برقراری ارتباطات حضوری و اجتماعی بیشتر بپردازند و از وابستگی بیش از حد به فناوری جلوگیری کنند. در نهایت، با وجود چالش‌ها و خطرات موجود، فناوری همچنان می‌تواند به ابزاری مفید در تقویت روابط انسانی تبدیل شود. استفاده از فناوری به‌صورت هوشمند و آگاهانه می‌تواند به ما کمک کند تا از مزایای آن بهره‌مند شویم و در عین حال از آسیب‌های آن جلوگیری کنیم. به‌ویژه در دنیای کنونی که ارتباطات انسانی از اهمیت بالایی برخوردار است، نیاز به یک رویکرد متعادل و هوشمند در استفاده از فناوری احساس می‌شود. نتیجه‌گیری نهایی این مقاله به این نکته اشاره دارد که فناوری می‌تواند هم به عنوان یک ابزار قدرتمند و هم به آموزش پاراگلایدرعنوان یک چالش برای روابط انسانی عمل کند.